Geduld is een schone zaak...

Ken je het gevoel dat je iets zo graag wilt dat het bijna tastbaar wordt? Happy is nu in haar 3e week na de dekking door onze Murphy. Verstandelijk gezien weet ik dat er dan nog niets te zien is en dat het gewoon nog 1 1/2 week afwachten wordt voordat de 1e echo uitsluitsel geeft. Maar ja, dat gevoel hè, dat stemmetje in je hoofd dat blijft zeggen dat ze toch wel meer slaapt dan normaal en dan uiteraard ook in een andere houding. En lijken die haren in haar taille nou meer om wijd te staan? En die dromerige blik in haar ogen, heeft ze dat altijd of is dit een teken?

Er zit niks anders op dan de komende tijd nog even aan andere dingen te denken dan kleine baby-Happy-hondjes.