Zondag met Lubach

Zondag met Lubach. Wat een uitzending!

Wat herkenbaar en schrijnend. Helaas kennen we (een gedeelte) van deze problemen ook binnen de rasgroep van de Mastiffs: heupdysplasie en elleboogdysplasie, pijnlijke gewrichtsaandoeningen en groeipijnen. Door de losse huid op de kop en het lichaam kunnen omkrullende oogleden (ectropion, entropion) en huidplooiontsteking ontstaan.

Ik heb zelf al Mastiffs sinds m'n 18e. Dus al heel wat jaren van dit machtige ras mogen en kunnen genieten. Met maar 1 hele grote MAAR: het waren er te veel, en daarmee bedoel ik dat ze van mij allemaal veel langer hadden mogen en moeten leven. De oudste in leeftijd, Belle, is bijna 10 geworden. De rest is helaas te vroeg overleden. 1 is dood gereden voor de deur door een idioot die 80 reed waar hij 30 mocht en aangaf dat hij dacht dat de hond wel aan de kant zou gaan, Dimple tel ik dus niet mee in het rijtje.

De rest door uiteenlopende vervelende dingen waarvan 1 (bij ons in de crisisopvang) in laten slapen in overleg met fokker, gedragsdeskundige en dierenarts met een kronkel in z'n kop (3e uit hetzelfde nest waar dit bij moest). 1 is vlak na de operatie niet goed uit de narcose gekomen en overleden. 1 kreeg buikcomplicaties na een operatie i.v.m. een baarmoederontsteking was er ook ineens niet meer.

Wij heb nu 5 mastiffs rondlopen in een betrekkelijk jonge roedel, 4,3,2 en 1 jaar en een van 5 maanden en we hoop hier nog heel veel mooie jaren mee te hebben. Stuk voor stuk super lieve en voor ons mooie honden waar we iedere dag weer van genieten. En nee, we gaan niet naar hondenshows. De honden kunnen de hele dag in de tuin rennen en ik denk dat ze in deze “setting” het meest gelukkig zijn.

We hebben zeker plannen voor gezinsuitbreiding. Dit wordt allemaal zorgvuldig gedaan, de honden hebben hun gezondheidsonderzoeken gehad, hebben de juiste leeftijd en we zoeken uit hoe de bloedlijnen van de ouderdieren zijn. De dekkingen gaan bij onze honden via natuurlijke dekking. Onze teven zijn een aantal keer leeg gebleven of hadden 1 of 2 pups. Die dan met via keizersnede gehaald moesten worden omdat het oxytocine gehalte niet op de juiste hoogte kwam en er weeën zwakte optrad en de pups te groot waren om natuurlijk geboren te worden.

Sinds kort hebben we Buddy, een reutje van 5 maanden en pup uit een F2 nestje outcross Mastiff x Greyhound. Wat een bijzondere hond. Heel atletisch, heel schrander (en ondeugend). Hij ontwikkelt zich goed. Geen groeipijnen, al heel jong sterk op z'n poten. Hij doet het geweldig goed met de andere honden en met leeftijdgenootje Ivy. Naar andere mensen toe is hij in eerste instantie bedachtzaam daarna is het goed ook. Kinderen vindt hij prachtige schepsels.

Hoe Buddy en zijn broertjes en zusjes zich gaan ontwikkelen gaan we met elkaar en van elkaar op de voet volgen. Ik ben heel blij dat ik de "stoute schoenen" aangetrokken heb en de keuze gemaakt heb een pup uit dit toch wel bijzondere nest bij ons te nemen. Ik heb het van te voren met niemand anders dan mijn echtgenoot besproken, wilde vooral mijn eigen gevoel (uit ervaring) volgen.

Ik heb heel verschillende reacties ontvangen op deze beslissing. De positieve van familie en vrienden die mijn onvoorwaardelijke liefde voor mijn honden kennen en weten hoe ik met ze om ga. De negatieve vooral uit de "gevestigde orde". Ik begrijp het wel maar snappen doe ik het niet. In mijn ogen kan het geen kwaad verder te kijken dan je neus lang is en kun je best open staan voor andere ideeën zonder dat je daar zelf actief in mee gaat. Je kunt er allicht iets van leren maar leren doe je meestal achteraf. Van te voren roepen heeft geen zin. Dus nodig ik je uit: lees mee met onze verhalen en doe er je voordeel mee. The best way to predict the future is to create it.